ผู้ไม่ต้องระวังใจ
(หลวงปู่หล้า เขมปัตโต วัดบรรพพตคีรี
(ภูจ้อก้อ) จ.มุกดาหาร)
จิตก็ดี
ธรรมก็ดี ผู้รู้ก็ดี จึงไม่มีพิษ ไม่เป็นปัจจัยส่งต่ออะไรๆ ให้เป็นไปในอนันตเหตุ อนันตผล อันเป็นสหชาติให้วนเวียนในสังสารวัฏ
อวิชชาตัวโง่ๆ หลงๆ ถูกทำลายไปด้วยมรรคปัญญาญาณอันถ่องแท้
เป็นมหาสัมมาวิมุตติ เป็นมหาสัมมาญาณ
สามัคคีกลมเกลียวดึงดูดกันทันเวลาในขณะเดียว โดยมิได้ส่งส่ายร้องเรียกหา
ชนะสงครามโลกหลง ด้านภายในที่เคยดองขันธสันดานมา ไม่มีประตู ไม่มีเวลาขบถคืนได้ เรียกว่า "ชนะสงครามอวิชชา" ก็ได้ไม่ผิด
สังขาร วิญญาณ นามรูป อายตนะ ผัสสะ เวทนา ตัณหา อุปาทาน ภพ ชาติ ชรา มรณะ โสกะ ปริเทวะ ทุกขะ โทมนัสและอุปายาส ไม่ต้องกล่าวพรรณนาเรียงแบบไปก็ได้ ไม่ต้องสาวไป
ไม่ต้องสาวกลับเป็นอนุโลมปฏิโลมก็ได้ เพราะตัดในระหว่างไหนๆ
ขาดแล้วใช้ได้ทั้งนั้นแหละ เพราะเหตุว่าเป็นเชือกเส้นเดียวกัน เป็นบ่วงอันเดียวกัน เป็นลูกโซ่อันเดียวกัน
ที่เกี่ยวข้องติดโยงเป็นวงกลม ตัดขาดที่ไหนใช้ได้ทั้งนั้น แก้ได้ทั้งนั้น หลุดไปได้ทั้งนั้น พ้นไปได้ทั้งนั้น ไม่สงสัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น