กามกิเลส
(หลวงปู่แหวน สุจิณฺโณ วัดดอยแม่ปั๋ง
อ.พร้าว จ.เชียงใหม่)
กามกิเลสนี้มันหมุนรอบโลก มันเป็นเจ้าโลก กามกิเลสนี้แหละ ! ที่ทำให้เกิดสงครามต่อสู้กัน เกิดก็เพราะกาม ตายก็เพราะกาม รักก็เพราะกาม ชังก็เพราะกาม
กามตัณหาเปรียบเหมือนแม่น้ำไหลไปสู่ทะเล ไม่รู้จักเต็ม ฉันใด ความอยากของตัณหามันก็ไม่พอ ต้องทำความพอให้เกิดขึ้น ฉันนั้น
อดีต
อนาคต มีมาแต่ดึกดำบรรพ์ ทำดีก็ดี
ทำร้ายก็ดี มุ่งอยู่ที่กามตัณหานี่แหละ ! ละให้สิ้น มันเกิดขึ้นในใจ นำออกจากจิตจากใจของตนเสีย จิตก็เบาสบาย
บริกรรมพุทโธ ! ไว้ ให้ใจสงบเป็นอารมณ์เดียว ทำให้เคย
ละไม่ได้เชียวล่ะ มันจะกลายเป็นทำเมา เมาคิดถึงอดีตนั่นแหละ มันคิดขึ้น ปรุงขึ้น
แต่งขึ้น ทั้งดี ทั้งชั่ว ทั้งผิด ทั้งถูก ทั้งบาป ทั้งบุญ
ถ้าไปหลงตามก็เป็นทำเมาล่ะ ครั้นไม่หลงก็เป็นธัมโม ! เมื่อละความโลภ ความโกรธ ความหลงสิ้นไปหมดไปได้แล้ว อันนี้ก็เป็นธัมโม
!
อดีตที่ล่วงไปแล้ว
ยังหอบเอามาหมักไว้ในใจ ให้เดือดร้อนอีกทำไม ไม่ต้องคำนึงถึง ต้องละให้หมด ตัดอดีต อนาคตได้แล้ว
จิตก็จะดิ่งอยู่ในปัจจุบัน รู้อยู่ในปัจจุบัน ละอยู่ในปัจจุบัน สางอยู่ในปัจจุบัน จึงเป็นพุทโธ ! จึงเป็นธัมโม ! น้อมเข้ามาหาใจ กำหนดอยู่ทุกหนทุกแห่ง
กำหนดไว้ให้รู้ใจของตน
ธรรมปฏิบัติต้องน้อมเข้ามาสู่ใจ
รักษาพระไตรสรณคมน์ให้แน่นหนา รักษาไปตลอดชีวิต รักษากาย วาจา ใจ ให้บริสุทธิ์ อย่าลืมตัว
เอาใจนี้แหละเป็นผู้รู้ ให้พิจารณากายใจ
ให้รู้แจ้ง ใจเป็นตัวเหตุ เอาใจนี่แหละ ! เป็นผู้เห็น เอาใจนี่แหละ ! เป็นผู้ละ เอาใจนี่แหละ ! เป็นผู้วาง เอาใจนี่แหละ
! เป็นผู้ถอน ถอนทุกสิ่งทุกอย่าง ถอนกิเลสถอนที่ใจนี่แหละ
! ละที่ใจนี่แหละ !
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น