สัมมาทิฐิที่เยือกเย็น
(หลวงพ่อชา สุภัทโท วัดหนองป่าพง
จ.อุบลราชธานี)
จิตของเราเอาเป็นประมาณมิได้ เพราะจิตของเราไม่รู้ตามความจริง
ความคิดของเรานั้นก็เอาประมาณไม่ได้ เดี๋ยวชอบอย่างนั้น เดี๋ยวชอบอย่างนี้ บางที่ก็เหมือนไม่รู้เรื่องอะไรทุกสิ่งทุกอย่าง พอถูกโกหกก็เชื่อเขาหมด เพราะเรามันโง่
เรายังไม่เป็นตัวของตัวเอง ไม่รู้ตามความเป็นจริง
พวกนักปฏิบัติทั้งหลาย มีจิตกระสับกระส่ายอยู่เรื่อยไป เพราะมีความเห็นผิด ไปยึดธรรมที่เป็นพิษไว้ มันก็เดือดร้อน ไม่สำรวมอินทรีย์ทั้งหลาย แล้วไปโทษแต่สิ่งอื่น ไม่รู้เรื่องของเจ้าของ เหมือนกับหมาขี้เรื้อน อยู่ที่ไหนก็ไม่สบาย ไม่เป็นสุข ถ้าไม่เห็นโทษทั้งหลาย ในสิ่งเหล่านั้น มันก็ออกไม่ได้ ปฏิบัติมันก็ยากลำบาก การปฏิบัติถ้าเรามีความเห็นที่ถูกต้องดีแล้ว อยู่ที่ไหนก็สบาย เพราะเป็นสัมมาทิฐิ มีความสงบเยือกเย็น
ฉะนั้น ถึงแม้มันจะมีทุกข์ก็ช่างมันเถอะ ทุกข์มันไม่แน่นอน ทุกข์มันก็คือความรู้สึกวูบเดียว แล้วมันก็หายไป แล้วสุขก็เหมือนกันฉันนั้น ตัวสุข ทุกข์จริงๆ มันมีให้เห็นไหม ของจริงมีไหม มักสักแต่ว่าความรู้สึกวูบหนึ่ง แล้วมันก็หายไป เกิดแล้วก็ดับไป ตัวรัก ตัวเกลียด ตัวชังจริงๆ ก็เหมือนกัน อารมณ์เกิดขึ้นวูบหนึ่ง แล้วมันก็หายไป มันหลอกลวงเราอยู่อย่างนี้เรื่อยๆ ไป เอาแน่ตรงไหนไม่ได้ ไม่มี
สมดังคำที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า นอกจากทุกข์นี้เกิด นอกจากทุกข์นี้ตั้งอยู่ นอกจากทุกข์นี้ดับไปแล้ว ไม่มีอะไร มีแต่เท่านี้ ไม่มีอะไรอื่นนอกจากนี้ มันมีเท่านี้ๆ
ถ้าเราหลง วิ่งตะครุบมันเรื่อยๆ ก็ไม่พบความจริง มันเปลี่ยน... เปลี่ยน... เปลี่ยน... มันก็เป็นของมันอยู่อย่างนั้น ถ้าพิจารณาแล้วไม่ควรไปวิ่งตะครุบมัน ถ้าเราเห็นโทษจริงๆ แล้ว เราจึงจะถอนตัวออกมาได้ ถ้าไม่เห็นโทษจริงๆ แล้ว เราจึงจะถอนตัวออกมาไม่ได้ ไม่ติดในความรัก ไม่ติดในความชัง ไม่ติดในความสุข ไม่ติดในความทุกข์เท่านั้น ก็เรียกว่า เราเดินตามกระแสธรรมของสมณะ เป็นสัมมาปฏิบัติถูกทางแห่งการพ้นทุกข์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น