เอาจิตของเราคืนมาจากกิเลส
(ธรรมทายาท)
เพราะเนื่องจาก "ความไม่รู้ หรือความหลง" (โมหะ) จึงเกิดสังขาร(การคิดปรุงแต่ง) สร้างภพ สร้างชาติ เวียนว่ายตายเกิดตลอดอนันตกาล จนนับภพนับชาติไม่ถ้วน
เมื่อสังขารเกิด ทุกสรรพสิ่งจึงเกิด ทุกสรรพสิ่งในสามโลกธาตุหรือใน ๓๑ ภพภูมินี้ ล้วนเกิดจากจิตเดิมแท้นี้เอง เมื่อสังขารดับ ทุกสรรพสิ่งก็ดับเช่นกัน ทุกสรรพสิ่งที่เป็นมายามีอยู่ในโลก ก็เหมือนไม่มี คือมีตาเห็นรูปก็สักแต่ว่าเห็น มีหูได้ยินเสียงก็สักว่าได้ยิน มีจมูกได้กลิ่นก็สักว่าได้กลิ่น มีลิ้นได้ลิ้มรสก็สักว่าได้ลิ้มรส มีกายได้โผฏฐัพพะ(สัมผัส)ก็สักว่าได้โผฏฐัพพะ(สัมผัส) มีใจรับธรรมารมณ์ก็สักว่าได้รับธรรมารมณ์ จิตไม่คิดปรุงแต่ง ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย ด้วยอำนาจของกิเลสอีกต่อไป และเมื่อนั้นเราจะเห็นจิตเดิมแท้ของเรา ซึ่งผ่องใส และว่างเปล่า
ดังนั้น เราสามารถเอาจิตเดิมแท้ของเรากลับคืนมาจากกิเลส โดยการหยุดสังขาร หรือการคิดปรุงแต่งเสียทั้งหมดทั้งสิ้นนั่นเอง เมื่อนั้นเราก็จะเข้าถึงจิตเดิมแท้ และหยุดการเวียนว่ายตายเกิด จมอยู่ในกองทุกข์ในสงสารวัฏอย่างในอดีตชาติที่ผ่านมาได้ในที่สุด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น