วันพุธที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555

หลวงตาจำใจออกบวช ... พระหลวงตามหาบัว


หลวงตาจำใจออกบวช
(หนังสือพ่อแม่ครูอาจารย์บัว ญาณสัมปันโน)

ท่านหลวงตาออกบวช เพราะเห็นแก่โยมบิดาโยมมารดาของท่าน ที่ร้องขอให้ท่านบวชด้วยน้ำตา ในวงรับประทานอาหารของครอบครัว  เนื่องจากเวลาที่ผ่านมาโยมบิดาของท่าน  ได้ขอให้ท่านบวชหลายต่อหลายครั้งมาแล้ว ด้วยหวังจะให้ท่านช่วยฉุดให้พ้นจากนรก หลังจากตายไปแล้ว  แต่ท่านหลวงตาไม่ใส่ใจ 
       ในที่สุด ท่านก็ตัดสินใจออกบวช แม้ใจจริงไม่ได้คิดอยากออกบวชเลย แต่เมื่อบวชแล้ว ก็ตั้งใจบวชเอาบุญเอากุศลจริงๆ  ได้รักษาสิกขาบท วินัย ข้อวัตรปฏิบัติต่างๆ อย่างเคร่งครัด ทำวัตรสวดมนต์เช้าเย็น ร่วมกับหมู่พระเณร มิได้ขาด  นอกจากจะเรียนหนังสือศึกษาธรรมะ เช่น นวโกวาทแล้ว ยังมีความสนใจทำสมาธิภาวนา และเดินจงกรมทุกคืน จนเกิดความอัศจรรย์ ตื่นเต้น อยู่เสมอ

เมื่อท่านอ่านพระพุทธประวัติแล้ว เกิดความสลดสังเวชใจ สงสารพระพุทธเจ้าจนน้ำตาร่วง  พออ่านตอนพระพุทธเจ้าตรัสรู้ก็อัศจรรย์จนน้ำตาร่วงอีก  เมื่ออ่านประวัติพระอรหันต์ ซึ่งมาจากตระกูลต่างๆ ตั้งแต่กษัตริย์ พราหมณ์ เศรษฐี คหบดี จนถึงประชาชนคนธรรมดาทั่วไปหลังจากรับพระพุทธโอวาทแล้ว ก็เข้าป่าบำเพ็ญสมณธรรม จนสำเร็จเป็นพระอรหันต์ ก็ยิ่งทำให้เกิดความเลื่อมใสศรัทธาเพิ่มขึ้น  ได้เปลี่ยนความรู้สึกนึกคิดจากตอนแรก ที่คิดไปสวรรค์  ไปพรหมโลก มาเป็นนิพพานอย่างเดียว อยากเป็นพระอรหันต์เท่านั้น
 
เดิมท่านตั้งใจบวชเพียง ๒ พรรษา แล้วจะลาสิกขาไปครองเรือน แต่กลับเป็นเพิ่มความยินดีในสมณเพศมากยิ่งขึ้น มีความดูดดื่มในธรรมะมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ จึงตั้งจิตอธิษฐานว่า “เมื่อเรียนจบเปรียญธรรม ๓ ประโยค จะออกปฏิบัติโดยถ่ายเดียว” เพราะอยากพ้นทุกข์เหลือกำลัง คืออยากเป็นพระอรหันต์นั่นเอง 

ท่านได้ศึกษาค้นคว้าพระไตรปิฎก และได้จดบันทึกข้อความ ที่จะเป็นประโยชน์ในเวลาออกปฏิบัติ  และในช่วงเรียนปริยัติ เมื่อว่างจากการเรียน ท่านจะหลบหลีกจากหมู่เพื่อนไปแอบนั่งสมาธิ และเดินจงกรมอยู่เสมอ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น