ไม่กลับมาเกิดอีก
(หนังสือ “ชาติสุดท้าย” หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน)
ท่านว่านิพพานเที่ยง
คือจิตที่หมดสมมุติแล้ว เป็นจิตธรรมธาตุ จิตธรรมธาตุนี้ท่านเรียกว่า “นิพพานเที่ยง” ก็ได้ จิตเป็นธรรมธาตุก็ได้ เมื่อถึงขั้นนี้แล้วก็หมด ไม่มีอะไรที่จะคิดเปลี่ยนแปลงว่า
มากกว่านี้ น้อยกว่านี้ไม่มี
พอ !
พอ ! ด้วยความบริสุทธิ์ใจ จึงว่าเปิดโลกธาตุ หายห่วง เรียกว่า “มาล้างป่าช้าในชาตินี้ ก็ไม่ผิด”
เพราะจะไม่กลับมาเกิดอีกแล้ว แน่อยู่ในหัวใจเจ้าของเอง ไม่ต้องไปถามผู้ใด
เป็นขึ้นในเจ้าของ
จิตเวลาล้มลุกคลุกคลาน
มันก็ล้มของมัน แต่เวลาพลิกตัวได้แก้ไข อบรม หรือฝึกหัดอยู่ตลอดเวลา มันก็ดีดขึ้นได้ ดีดขึ้นจนกระทั่งถึงขั้นฟ้าดินถล่ม จากนั้นก็หมดปัญหาโดยประการทั้งปวง เรียกว่าเกิดมาในชาตินี้ มาล้างป่าช้า
การเกิดของเจ้าของมากี่กัป กี่กัลป์ มาล้างในชาตินี้
แล้วจะตายอีกเท่าไรก็ล้างหมด ไม่มีอะไรเหลือเลย
เวลานี้ก็ยังเหลือแต่ธรรมในใจ
ธาตุขันธ์ ก็เป็นธาตุขันธ์ธรรมดา เหมือนเราๆ ท่านๆ แต่ที่จิตนั้น ไม่เหมือน จิตนี้หมดอะไรโดยประการทั้งปวง สว่างจ้า
ทั้งกลางวันกลางคืนอยู่อย่างนี้ เรียกว่า “จิตเป็นธรรมธาตุ” แล้ว
เวลานี้อยู่ด้วยจิตเป็นธรรมธาตุ
หายห่วงทุกอย่าง ไม่สนใจว่าจะเกิด จะตายที่ไหนต่อไปอีก เรียกว่ามาล้างป่าช้าหมดโดยสิ้นเชิง สมเจตนาที่อุตส่าห์พยายามประกอบความพากเพียรมาตั้งแต่วันบวช เอาจนกระทั่งถึงวันนิพพานเที่ยง
พอใจ มาถึงขั้นพอใจ
ชาตินี้เป็นชาติที่พอใจทุกอย่าง
ไม่คำนึงถึงเรื่องความเกิดความตาย
เกิดแล้ว จะไปตายที่ไหนตายแล้วจะไปเกิดไหน เหมือนแต่ก่อนไม่มี หมดโดยประการทั้งปวง
เหลือแต่ธรรมชาติที่ว่านิพพานเที่ยง ก็คือ จิตเป็นธรรมธาตุ
จิตนี้เมื่อเข้าถึงตัวเต็มที่แล้วเป็นธรรมธาตุนะ
มีชีวิตอยู่ ก็ว่าจิตบริสุทธิ์
พระอรหันต์ท่านก็มีขันธ์อยู่ จิตบริสุทธิ์มีธาตุมีขันธ์อยู่
พอธาตุขันธ์พังลงไปแล้ว จิตนี้ก็เป็นธรรมธาตุ
เพราะเป็นธรรมธาตุแล้วตั้งแต่ยังไม่ตาย
นั่นละ
! จิตเมื่อฝึกให้เต็มที่แล้ว ก็เป็นธรรมธาตุให้เจ้าของได้เห็นชัดๆ
อยู่ในท่ามกลางแห่งขันธ์ห้า ซึ่งเป็นของเน่าเฟะอยู่ทั้งเขาทั้งเรา แต่จิตดวงนั้น เป็นจิตธรรมธาตุไม่มีคำว่า เน่าเฟะเหมือนร่างกายทั้งหลาย
ถึงขั้นนี้แล้วไม่มีกาลสถานที่
เวล่ำเวลา การเกิดการตายสูงต่ำไม่มี หมดโดยประการทั้งปวง เกิดมาชาตินี้จึงว่าเป็นชาติสุดท้ายของเรา
หมดทุกอย่างไม่มีอะไรสงสัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น