ธฺยานะ สมาธิ ปรัชญา
(จาก "สูตร เว่ยหล่าง” ของพุทธทาสภิกขุ)
ธฺยานะ (ฌาน) หมายถึง การหลุดพ้นจากความพัวพัน ด้วยอารมณ์ภายนอกทุกอย่าง ทุกชนิด
สมาธิ หมาย ถึง การได้รับศานติในภายใน
เพราะสามารถรักษาจิตของตนไว้ไม่ให้ปั่นป่วน หวั่นไหวทุกเหตุการณ์ ไม่ว่าจะอยู่ในสิ่งแวดล้อมชนิดใด
ไม่ว่าดี หรือร้าย เพราะจิตเดิมแท้ของเรา เป็นของบริสุทธิ์อยู่แล้ว
อย่างแท้จริง สมาธิคือสิ่งที่พุทธะเป็น
ปรัชญา (ปัญญา) คือ สิ่งที่ใจเป็น
เป็นอาการเคลื่อนไหวของสมาธิ
ปัญญา และอวิชชา เป็นธรรมชาติอย่างเดียวกัน บุคคลที่ตกอยู่ใต้อำนาจอวิชชาหรือโมหะ ย่อมมองไม่เห็นปรัชญา
ปัญญาที่ทำสัตว์ให้ลุถึงความตรัสรู้นั้น มีอยู่ในตัวเราทุกๆ
คนแล้ว
เป็นเพราะมีอวิชชาความมืดบอดที่ครอบงำใจของเราไว้ จึงมองไม่เห็นมันด้วยตัวของเราเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น