การบรรลุสมาธิ
(จาก "สูตร เว่ยหล่าง” ของพุทธทาสภิกขุ)
เมื่อวิญญาณทั้ง ๖ แล่นไปตามอายตนะทั้ง ๖
ก็จะไม่ถูกทำให้อารมณ์เศร้าหมอง เมื่อใดใจของเราทำหน้าที่ของมันได้โดยอิสระ
โดยไม่ต้องคิด เมื่อนั้นชื่อว่าบรรลุสมาธิฝ่ายปรัชญา(ปัญญา) การหักห้ามความคิดใดๆ ให้ความคิดทั้งหมดถูกกดเอาไว้ ย่อมเป็นการกดธรรมะไว้
ข้อนี้ย่อมเป็นความเห็นผิด
มันเป็นความผิดอย่างใหญ่หลวง
ในการบีบบังคับใจไม่ให้คิดอะไรเสียทั้งหมด
เพราะแม้เราจะทำได้สำเร็จในการบังคับใจได้ แต่ถ้าเราดับจิตในขณะนั้น เราก็ยังคงต้องเกิดใหม่ ในภพใดภพหนึ่งอยู่ดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น