ธรรมกายอันบริสุทธิ์
(จาก “สูตร เว่ยหล่าง” ของพุทธทาสภิกขุ)
ธรรมกายอันบริสุทธิ์ คือ จิตเดิมแท้ของเรา
เป็นของบริสุทธิ์จริงแท้ ทุกสิ่ง ทุกอย่าง เป็นเพียงแสดงอาการของจิต กรรมดี
กรรมชั่ว เป็นเพียงผลของความคิดดี คิดชั่ว ตามลำดับ
จิตชั่วของเราเปรียบดังเมฆ ความรู้แจ้งแทงตลอด
และปัญญาเปรียบเหมือนดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์ตามลำดับ
เมื่อเราพัวพันกับอารมณ์ภายนอก จิตเดิมแท้ของเราก็ถูกบดบังไว้
ด้วยความรู้สึกที่ติดอยู่ในรสของอารมณ์ ซึ่งย่อมจะปิดกั้นบดบังความรู้แจ้ง
แทงตลอด และปัญญาเปรียบเหมือนดวงอาทิตย์ และดวงจันทร์ตามลำดับ
มิให้ส่องแสงออกมาภายนอกได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น