สิ้นทุกข์เพราะความว่าง...พระอ.นพพร อาทิจฺจวํโส

สิ้นทุกข์เพราะความว่าง

(พระอาจารย์นพพร  อาทิจฺจวํโส อ.เชียงดาว  จ.เชียงใหม่)

เมื่อจิตของเราไม่มีอุปาทานยึดติดอะไร ก็มีอนัตตาความว่างเป็นอารมณ์ ก็เหมือนมีนิพพานเป็นอารมณ์  พญามัจจุราชก็มองไม่เห็นจิตเรา  เพราะจิตเราว่างแล้ว  เป็น “สุญญตสมาธิ”

   สมาธิ แปลว่า ความตั้งใจมั่น  แทนที่เราจะไปตั้งมั่นกับสามี ภรรยา บุตร ธิดา ทรัพย์สินสมบัติ มาตั้งมั่นในความว่างอย่างเดียว ว่างจากตัวตน ว่างอุปาทานทั้งหลาย  การทำใจให้ว่างอย่างนี้  แล้วเราจะได้ไม่มีทุกข์ ยืน เดิน นั่ง นอน ไม่มีทุกข์

การที่เราทำจิตให้ว่างนั้น เป็น "มรรค" เป็นหนทางที่เราจะเข้าถึงความพ้นทุกข์ ดับทุกข์ สิ้นทุกข์ หมดทุกข์ในปัจจุบันนี้ ด้วยการภาวนาความว่างไว้ ทำจิตของเราให้ว่างไม่ยึดติด ทั้งถูก ทั้งผิด ทั้งบุญทั้งบาป  ถ้าเราทำจิตให้ว่าง ไม่มีอุปาทาน ใจเราก็สงบไม่กระสับกระส่าย ไม่สะดุ้ง  ไม่ดิ้นรน ไม่เดือดร้อน  แม้ใกล้จะตายในวันนี้  พรุ่งนี้  เราก็ทำจิตว่างๆๆ แล้ว เราก็จะได้ไม่มีทุกข์ 

   เมื่อจิตของเราว่างแล้ว ก็เป็น "ผล"  คือ การพ้นทุกข์ ดังนั้น การทำจิตให้ "ว่าง" จึงเป็นทั้งมรรค และผล

ยืน เดิน นั่ง นอน พูดว่าว่างๆๆ พูดเข้าหูไปสู่ใจ ไล่ขยะอารมณ์  มะเร็งอารมณ์ในจิต คือ  “อาสวะกิเลส”  ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ ธรรมารมณ์ ที่เราขังไว้  หมักไว้ ดองไว้ ในใจของเรา ติดอยู่ในใจของเรา เป็นอเนกชาติให้หมดไป สิ้นไป ทุกข์ก็จะดับหมดไป