เดินไปหาความตายด้วยความว่าง...พระอาจารย์นพพร อาทิจฺวํโส

เดินไปหาความตายด้วยความว่าง

(พระอาจารย์นพพร อาทิจฺวํโส อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่) 

ความว่าง เป็นอนัตตาธรรม ตรงตามพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ที่ทรงสรุปไว้ว่า “สพฺเพ ธมฺมา อนตฺตา” หมายถึง ธรรมทั้งหลาย ทั้งปวง ทั้งรูปธรรม และนามธรรม เป็นอนัตตา คือไม่มีตัวตน (เป็นความว่าง หรือว่างเปล่า ไม่ใช่อัตตาตัวตนเราเขา ไม่ให้มีอุปาทาน ทั้งรูปและนาม)

การบำเพ็ญจิตภาวนาทำจิตให้ว่าง เป็นวิธีปฏิบัติแบบง่ายๆ ลัด และรวดเร็ว คือ การทำจิตให้ว่าง ไม่ยึดมั่นถือมั่นอะไรที่เป็นเหตุแห่งทุกข์ทั้งปวง ได้แก่

ว่างจากขันธ์ ๕  คือ ว่างจากรูป ว่างจากเวทนา ว่างจากสัญญา  ว่างจากสังขาร และว่างจากวิญญาณ 

ว่างจากอายตนะภายนอก ๖ คือ ว่างจากรูป ว่างจากเสียง ว่างจากกลิ่น ว่างจากรส ว่างจากสัมผัส และว่างจากธรรมารมณ์ทั้งปวง (คือ อารมณ์ต่างๆ ได้แก่ รัก โลภ โกรธ หลง ความยินดี ยินร้าย ล้วนเป็นกิเลส เป็นขยะอารมณ์ มะเร็งอารมณ์ ที่ฝังแน่นมาตั้งแต่อเนกชาติ ซึ่งเป็นต้นตอแห่งทุกข์ทั้งหลายทั้งปวง)