วิปัสสนาญาณ
(หลวงปู่ฝั้น อาจาโร
วัดอุดมสมพร จ.สกลนคร)
ความรู้แจ้งเห็นจริงในสัจธรรมเป็นวิปัสสนาญาณ ให้พากันทำ ให้พากันพิจารณาว่าเราอยู่ชั้นใด
ภูมิอันใด ในภพอันใด เวลานี้เราหัดเข้าสู่สงคราม
ต้องเตรียมพร้อมเสียเดี๋ยวนี้
เฮ่อ ! สงครามจะเกิดขึ้นคืออะไร สงครามนั้นก็คือกิเลส กิเลสสงคราม คือ ความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย โรคภัยบังเกิดขึ้นมาแล้ว เราจะรบทางไหนเล่า จะสู้วิธีไหนเล่า นี่มาหัดไว้
ให้มันรู้มันเห็นไว้เดี๋ยวนี้ ให้เพ่งเดี๋ยวนี้
ให้หมั่นพากันพิจารณา จึงจะได้เห็นธรรม เมื่อเอาหนังออกมาดูแล้ว
ก็เอาเนื้ออกมาดู เอาเนื้อออกมาดูแล้ว ก็เอากระดูกออกมาดู เอาทั้งหมดออกมาดู ไส้น้อย ไส้ใหญ่
ตับ ไต ฯลฯ ออกมาดู มันเป็นอย่างไง มันเป็นคนหรือเป็นยังไง ทำไมเราต้องไปหลง
เออนี่แหละ
! พิจารณาให้มันเห็นอย่างนี้แหละ มันจะละสักกายทิฏฐิได้แน่ มันจะละวิจิกิจฉา ความลังเลสงสัยว่าเป็นอย่างโน้นอย่างนี้ มันเลยไม่มี สีลัพพรตปรามาส ความลูบคลำมันก็ไม่ลูบคลำ อ้อ ! จริงอย่างนี้ เมื่อเห็นเป็นเช่นนี้แล้ว จิตมันก็วาง
แล้วก็ว่าง เมื่อรู้จักแล้ว ก็ตัดได้ นี่มันเป็นวิปัสสนาญาณเกิดขึ้น
เราต้องเข้าสมาธิทำจิตให้ตั้งมั่นเข้า ซึ่งเปรียบเสมือนหลุมเพลาะของสงครามภายนอก เป็นชัยภูมิจะเอาชนะข้าศึก
เมื่อเรามีสมาธิแน่นหนาแล้ว ทุกขเวทนาก็เข้าไม่ถึงจิตเรา เพราะเราปล่อยแล้ว
เราละแล้ว เหลือแต่อรูปจิต อันนี้ในภพทั้ง ๓ นี้เป็นทุกข์อยู่
เรื่องสมมุติทั้งหลาย จิตก็ละ ละภพทั้ง ๓ มันก็เป็นวิมุตติ หลุดพ้นไปหมด
นี่ละ ! เป็นวิมุตติ แปลว่าหลุดพ้น จะเป็นอย่างโน้นอย่างนี้
จิตนั้นก็จะเข้าสู่ปรินิพพาน ดับทุกข์ในวัฏสงสารได้อย่างไม่ต้องสงสัย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น