ธรรมะ...หลวงปู่ชอบ ฐานสโม

ธรรมะ...จากหลวงปู่ชอบ  ฐานสโม

(จาก “ชีวประวัติ พระคุณเจ้าหลวงปู่ชอบ  ฐานสโม” จังหวัดเลย)

 

๑. "ให้พิจารณาความตาย" (มรณานุสติ) นั่งก็ตาย  นอนก็ตาย  ยืนก็ตาย  เดินก็ตาย (ทุกคนมีความตายเป็นที่สุด ตายทุกเพศทุกวัย ตายได้ทุกกาลเวลา เพราะฉะนั้น จึงไม่ควรประมาทในชีวิต ให้เว้นจากความชั่ว สร้างสมคุณงามความดี สร้างบุญ สร้างกุศล ไว้เป็นที่พึ่งของตน เมื่อล่วงลับจากโลกนี้ไปแล้ว และบำเพ็ญเพียรทำที่สุดแห่งการสิ้นทุกข์คือนิพพานให้เกิดขึ้น)

๒. "ให้พิจารณาเกิด – ดับ” (ขันธ์ ๕ – รูปขันธ์ และนามขันธ์ คือกาย และจิต ได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ  มีการเกิดดับ ๆ ๆ ตามเหตุปัจจัย ตามกฎไตรลักษณ์ คือ อนิจจัง  ทุกขัง  อนัตตา ควรปล่อยวาง ไม่ควรยึดมั่นถือมั่นให้เป็นทุกข์)

๓. “ให้ดูเจ้าของ” ให้พิจารณาตน (ขันธ์ ๕ คือ กาย และจิต  กายไม่เที่ยง อาการของจิต ก็ไม่เที่ยง  ไม่คงที่  มีความผันแปร เปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ด้วยอำนาจของราคะ โทสะ และโมหะ  เป็นทุกข์  ไม่ใช่ตัวตน  ไม่ใช่ของของตน เป็นของว่างเปล่า)

๔. "ให้วาง” (ให้ปล่อยวางการยึดมั่นถือมั่นในรูปขันธ์ และนามขันธ์ ทั้งภายใน และภายนอก ซึ่งเป็นกองทุกข์ให้หมดสิ้น ก็เข้าถึงนิพพานในที่สุด พ้นทุกข์ได้โดยสิ้นเชิง)

๕. "ให้เอาใจใส่” (เอาใจใส่ดูแล “จิตของเจ้าของ” ให้ตั้งมั่นอยู่ในกุศลกรรม เว้นจากอกุศลกรรม ทั้งกาย วาจา ใจ และมีพระนิพพานเป็นที่สุด)

๖. “บ่ต้องดีใจ  บ่ต้องเสียใจ  ดีก็ช่าง  ร้ายก็ช่าง” (ทำจิตใจให้เป็นกลาง วางเฉย ไม่หวั่นไหว ไม่ว่าจะได้ลาภ เสื่อมลาภ ได้ยศ เสื่อมยศ มีสุข มีทุกข์ หรือมีสรรเสริญ นินทา ซึ่งเป็นธรรมดาโลก เป็นธรรมประจำโลก คือ โลกธรรม ๘)