วันอังคารที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2555

การบรรลุถึงปัญญา ...แม่ชีบริจิต สล็อตเทนเบเชอร์


 การบรรลุถึงปัญญา

(บริจิต สล็อตเทนเบเชอร์ แม่ชีชาวออสเตรเลีย วัดสังฆทาน อ.บางไผ่ จ.นนทบุรี)

บางครั้งคนเรามักจะพูดถึงพระ และแม่ชี รวมถึงผู้ปฏิบัติธรรมอื่นๆ ตามแนวทางการปฏิบัติพุทธศาสนาแบบเถรวาท  ว่าเป็นการปฏิบัติเพื่อตัวเองเท่านั้น พวกเขาต้องการทางหลุดพ้นจากความทุกข์ และสังสารวัฏ โดยไม่เอาใจใส่ต่อผู้อื่น แต่สำหรับฉันไม่ได้คิดเช่นนั้น กับแนวทางการปฏิบัติเพื่อพัฒนาสติปัญญา แต่ถ้าปราศจากความเมตตากรุณาต่อผู้อื่น  พวกเขาเหล่านั้นก็ไม่สามารถจะบรรลุถึงปัญญาได้
ฉันเห็นว่าบางเวลา ฉันก็สามารถทำให้บางคนมีความสุขได้ และฉันก็มีความสุขใจยิ่งกว่า และความสุขใจนั้น ทำให้การปฏิบัตินั้นง่ายขึ้น ถ้าใจเราไม่มีความสุข  ก็ยากที่จะปฏิบัติให้ได้ผลดี  ดังนั้น การที่ฉันช่วยให้ผู้คนมีความสุขนั้น ก็เท่ากับช่วยตัวฉันเองด้วย  ถ้าเราพบว่าเรายังมีความทุกข์อยู่  ซึ่งเป็นธรรมดาของมนุษย์ผู้ที่ยังเวียนว่ายตายเกิด  เราก็จะรู้ได้ว่า ไม่ใช่แต่เราเท่านั้น ที่ยังมีความทุกข์  แต่มนุษย์ทุกคนที่ยังเวียนว่ายตายเกิดอยู่  ต่างก็เผชิญกับความทุกข์ทั้งนั้น
การที่ได้พบกับอาจารย์ที่สามารถชี้ทางออกจากทุกข์  ให้กับเราได้นั้นนับว่าโชคดีที่สุดแล้ว เราจะสามารถปฏิบัติเพื่อหลุดพ้น จากทุกข์ด้วยตัวของเราเองหรือ สำหรับฉันแล้วมันไม่เพียงพอ การมีครูบาอาจารย์นั้นสำคัญมาก ถ้าเรายังคงเวียนว่ายตายเกิด อยู่ในสังสารวัฏ  ดังนั้น จะดูเหมือนว่าเป็นเหตุเป็นผลกันกับที่เราทำกรรมไว้  ทุกสิ่งทุกอย่างแม้ว่าเราจะจำไม่ได้แล้วก็ตามว่าทำอะไรไปบ้าง กรรมดี กรรมชั่ว  ถ้าเราสามารถระลึกได้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเรานี้เคยเป็นแม่ของเรา  เมื่ออดีตชาติใด ชาติหนึ่ง และเขากำลังเผชิญความทุกข์อยู่  เขาอาจจะไม่เชื่อว่าทำอย่างไร จะพ้นทุกข์ได้ แต่ทำไมเราจะไม่ช่วยเขาคนนั้นเล่า
นี้เป็นสิ่งที่สำคัญส่วนหนึ่งในการปฏิบัติ  เพื่อนนักปฏิบัติธรรม  ในคอร์สเข้มข้นของฉันบางคน  ยังคงไม่ลืมสิ่งต่างๆ บางครั้งที่ปฏิบัติเสร็จแล้ว พวกเขาก็ได้แผ่เมตตาให้กับครูบาอาจารย์ พ่อ แม่ บุคคลอันเป็นที่รัก และสรรพสัตว์ทั้งหลาย และบุคคลที่ต้องการความช่วยเหลือ ทางด้านจิตใจและจิตวิทยา  การให้ความช่วยเหลือกับบุคคลที่แตกต่างกัน  ก็ต้องใช้ความสามารถที่แตกต่างกันไป และทางใดที่พวกเขาสามารถจะช่วยเหลือให้กับผู้อื่น มีความสุขได้ ถึงแม้ว่าจะเป็นวิถีทางที่แตกต่างออกไป ก็จะทำสิ่งนี้คือธรรมมะ บางครั้งอาจจะมาก บางครั้งอาจจะน้อย  แต่ถ้าปราศจากความเมตตากรุณาแล้ว ปัญญาก็จะไม่เกิด
ฉันเองก็ต้องการที่จะแผ่เมตตาของฉันที่มีให้กับผู้อื่น และสรรพสัตว์ทั้งหลาย ให้บังเกิดความสุขทั้ง ในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต และสิ่งใดก็ตามที่จะพัฒนาการการให้ และสติปัญญาอันจะนำไปสู่นิพพาน


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น